امسال سال سختی بود. برای همه. برای من هم بود حتا یکم فشرده تر.اما باحال بود.
آره خب کانورس چُسَکیای که سه ماه هم تو پای من دوام نمی آورد و من اصلن کفش حسابش نمی کردم شده ۸۰۰ تومن یا بادی اسپلش ویکتوریا سیکرت که ۱۲۰ شده یا هزار تا چیز دیگه.
آدم مبهوت میشه و من وقتی مبهوت میشم خندهام میگیره. خوشحالم بابت این خصلتم. حداقلش اینه که بیشتر می خندم:)))
این سالی که گذشت پرر از اتفاق بود و پر از اولین ها. امیدوارم سال بعد هم همین اندازه جالب و مهیج باشه.
فکر نکنم تا حالا عید رو تبریک گفته باشم اینجا اما عید هرکسی که داره این کلمه ها رو دنبال می کنه ، مبارک.
و امیدوارم سالات پر از لحظه های "یک دست جام باده و یک دست زلف یار"باشه و حالش رو ببری.
درباره این سایت